**** اجتماع آماتور ****

پوشش زنده، رویدادی بود که از 2 آذر ماه سال 97 در بخشی از حیاط و زیرزمین عمارت روبرو اتفاق می‌افتاد. در جعبه‌ای شیشه‌ای در زیرزمین قطعه گوشتی قرار داشت. این جعبه با لوله‌ای به جعبه‌ی شیشه‌‌ایِ دیگرِ آکواریوم شکلی در حیاط متصل می‌شد. درون این جعبه‌ی بزرگ‌تر دو تلویزیون قرار داشت. یک تلویزیون فیلمِ «تکرار» گوشت تازه در جعبه را پخش می‌کرد و دیگری، فیلمِ زنده‌ی گوشت را که به‌صورت مستقیم از دوربینی در زیرزمین گرفته می‌شد

این فرآیند تا پایان دی‌ماه 97 ادامه داشت. تا زمانی که گوشت به شکل محسوسی فاسد شد(به دلیل سرمای هوا این اتفاق دیر رخ داد) و تفاوت تصویریِ فاحشی بین دو تلویزیون ایجاد شد

در ادامه‌، آکواریوم شاملِ تلویزیون‌ها جمع شد و آکواریوم گوشت به حیاط منتقل شد و در کنار آن یکی از تلویزیون‌ها که متلاشی شده‌بود؛ قرار داده شد. روی باکس نوشته شد: پوشش زنده

در بخشی از نوشته‌ای که روی کاغذ چاپ شده بود و روی جعبه‌های شیشه‌ای قرار داشت می‌خواندیم

جسم در این‌جا در حالِ زوال است. اما آیا زوال موضوع مهمی است یا پروسه‌ای که در حالِ نشان دادن این زوال است موضوع مورد نظر ما است؟
زوال ماده به واسطه‌ی حضورش در محیط، در محیطی که دیگر مقابله‌ای برای این زوال نمی‌کند؛ ایستا می‌شود و انتظار می‌کشد که تمام شود، و دیگر چیزی از خودش باقی نگذارد. اما ما همزمان می‌بینیم که این جسم در شکلی ویترینی، خودش را حفظ کرده است و حرکت ندارد
رسانه است که ما را در توهمی از حرکت می‌نشاند و در مقامِ دانایِ کل، ادراکات ما را شکل می‌دهد. در واقع چیزی را برای ما تعیین می‌کند که ما در زندگی روزمر‌ه خود آن را به شکل دیگری می‌بینیم. رسانه، آن را برای‌مان باورپذیر می‌کند تا جایی که احساسی که داریم را جایگزین چیز دیگری نمی‌کنیم و همواره توقف را به نشانه‌ی حرکت می‌پنداریم

*

*

Categorized as: کارها

Comments are disabled on this post